Obsada:

• Pani Wiosna (postać bez dialogu)
• Bocian (postać bez dialogu)
• Żabka (postać bez dialogu)
• Dzieci, maks. 15 (postaci z dialogiem)

Pliki dźwiękowe:

• NAGRANIE nr 1 – muzyka w tle,
• NAGRANIE nr 2 – piosenka

Dobre rady:

• Tło do przedstawienia może zawierać elementy spójne z tekstem wypowiadanym przez dzieci, np. błękitne niebo ze słoneczkiem i tęczą, zielona trawka z kwiatami, drzewo, w którego koronie siedzą śpiewające ptaszki.
• Dziecko 3. może trzymać w ręce gałązkę bzu, którą po wypowiedzeniu swojej kwestii może włożyć do koszyka Pani Wiosny.
• Pani Wiosna przy malowaniu pędzlem może podejść do tła i udawać, że maluje słońce lub tęczę.
• Dzieci przy śpiewaniu refrenu z NAGRANIA nr 2 mogą pokazywać gesty do piosenki lub kołysać się do rytmu.
• Pani Wiosna może mieć koszyk zawieszony na szyi, aby nie przeszkadzał w tańcu lub może trzymać go w ręce i odłożyć po kwestii Dziecka 5. kiedy siada bokiem do publiczności.

_______

(NAGRANIE nr 1 – muzyka w tle)

(Dzieci stoją lub siedzą w półkolu, Pani Wiosna wchodzi z koszykiem, w którym ma kwiaty i pędzel.)

Dziecko 1: Witajcie na naszej wiosennej krainie, która ze słońca i kwiatów słynie.

Dziecko 2: Patrzcie! Przyszła Pani Wiosna! Jest bardzo piękna i radosna !

Dziecko 3: Razem z nią świat budzi się ze snu, a wokół unosi się zapach bzu.

(Pani Wiosna tanecznym krokiem rzuca kwiaty na podłogę.)

Dziecko 4: Pani wiosna jak tancerka pięknie się porusza, z gracją łąki kwiatami oprusza.

(Pani Wiosna wyjmuje z koszyka pędzel i maluje nim w powietrzu.)

Dziecko 5: Pani wiosna jak malarz pędzlem czaruje, na niebie słoneczko i tęczę maluje.

(Pani Wiosna siada bokiem na scenie wesoło spoglądając na publiczność oraz na dzieci.)

Dziecko 6: A żeby było miło naszej Pani Wiośnie – zaśpiewamy jej radośnie!

(NAGRANIE nr 2)

Dzieci: (śpiewają) „Nasza wiosna wiosenka, to wiosenna jest piosenka, o przyrodzie co się budzi z zimowego snu. Naszej wiośnie wiosence, dzisiaj klaszcze w swoje ręce, za kwiatki kolorowe i za zapach bzu. (Na końcu w nagraniu nr 2 słychać dźwięki śpiewających ptaków)

Dziecko 7: Czy słyszycie te dźwięki? To dzieci śpiewają?

Dziecko 8: To nie dzieci, to ptaszki tak pięknie ćwierkają.

(Wychodzi bocian, ręce trzyma z tyłu, idzie wysoko ponosząc kolana do góry, siada obok Pani Wiosny.)

Dziecko 9: O! To bocian z długimi nogami chodzi dumnie między trawami.

( Wychodzi żabka i skacząc przysiada się do bociana i Pani Wiosny.)

Dziecko 10: A tam skacze żabka mała! Plum ! I w stawie się schowała.

Dziecko 11: Zieleń traw i błękit nieba – nic nam więcej nie potrzeba.

Dziecko 12: A czy naszej Pani wiosence można klaskać w swoje ręce ?

Dzieci: TAK!

(Dzieci klaszczą, biją brawo dla Pani Wiosny.)

Dziecko 13: Teraz znów wszyscy radośnie zaśpiewajmy Pani Wiośnie.

(Pani Wiosna z bocianem oraz z żabką wstają i robią kółeczko, tańczą do piosenki, dzieci śpiewają.)

(NAGRANIE nr 2)

„Nasza wiosna wiosenka, to wiosenna jest piosenka, o przyrodzie co się budzi z zimowego snu. Naszej wiośnie wiosence, dzisiaj klaszcze w swoje ręce, za kwiatki kolorowe i za zapach bzu. (Na końcu w nagraniu nr 2 słychać dźwięki śpiewających ptaków)

(Pani Wiosna wraz z bocianem i żabką nadal tańczą w kółeczku.)

Dziecko 14: Pani Wiosna dobrze się tu czuje i z radości znów tańcuje !

Dziecko 15: Więc i my zatańczmy w koło, niech piosenka zabrzmi wesoło!

(Dzieci dołączają do kółeczka, wszyscy razem tańczą i śpiewają.)

(NAGRANIE nr 2)

„Nasza wiosna wiosenka, to wiosenna jest piosenka, o przyrodzie co się budzi z zimowego snu. Naszej wiośnie wiosence, dzisiaj klaszcze w swoje ręce, za kwiatki kolorowe i za zapach bzu.”

Na koniec wszyscy odwracają się do publiczności i machają.